- 21 Haziran 2019
- Comments: 0
- Posted by: alev
Yaşamın ilk yılı inanılmaz bir hızlı büyüme ile geçer. Bebekler yaklaşık olarak 4-5 aylıkken doğum ağırlıklarını 2’ye, 1 yaş civarında ise 3’e katlarlar. İnsan yapısının doğası gereği büyüme aynı hızla devam edemez. 1 yılın sonu itibarıyla daha yavaş bir büyüme dönemi başlar.
Büyümenin sağlanabilmesi için çok fazla enerjiye ihtiyaç vardır; YAŞAMIN DEVAMI VE HAREKET İÇİN GEREKENDEN ÇOK DAHA FAZLA. Bu nedenle bebekler ilk yıl boyutlarından beklenenden çok daha fazla yerler.
Çoğunlukla 1 yaş civarında iştah birden kesilir. Bu durum bazı bebeklerde 9 ay civarında başlarken, bazı bebeklerde 2 yaşı bulabilir. Büyümenin dengeli devam edebilmesi için gereken bu durum birçok annenin ciddi şekilde kaygılanmasına yol açar. Bebek genel olarak hasta ve huzursuz görünmüyorsa, genel muayenesi ve 1 yaş rutin testlerinde sorun yoksa yeme konusunda bebekten gelen sinyallere dikkat etmek gerekir. Bazen günün bir öğününü iyi yer, diğer öğünleri geçiştirebilirler; bazen de haftanın 1-2 günü iyi yer, diğer günler ağızlarına bir lokma koymak istemezler.
Bu dönemde ebeveynlerin dikkat etmesi gereken en önemli husus bebeğin önüne konulan gıdaların bebeğin ihtiyacı olan, besin değeri yüksek gıdalardan seçilmesidir; bir şey yemediği için bari seveceği, “hiç olmazsa” yiyeceği abur cubur tarzı gıdalar bebeğe asla sunulmamalıdır, arkasından koşuşturulmamalıdır. Bu dönemde yavaş yavaş bağımsızlığını da ilan etmeye hazırlanan bebeğin sofraya oturtulup, önüne uygun gıdaların, onun gözünü korkutmayacak boyutlarda konması ve kendi kendine yemeye teşvik edilmesi en uygun davranış olur. Bebek asla annenin istediği kadar yemeye zorlanmamalıdır; gereksindiğinden fazlasını yiyemez ve tepki göstermeye başlar. Bu durum hem gerçek, kalıcı “yemek zamanı çatışmasına” dönüşebilir, hem de her zaman vurguladığım gibi aranızdaki saygı ilişkisini zedeler.